Nieuw! IJsklontjes!

Vandaag is de grote dag. Beachbum Berry Remixed komt officieel uit. Bij Amazon is ie meteen out of stock zie ik nu, dus ik ben benieuwd of onze bestelling er door is, of dat ook wij moeten wachten. Ik wacht vol spanning op een bevrijdend bericht per e-mail. Er kwam alleen nog iets anders om de hoek kijken toen ik recent de bestelling wilde plaatsen. Mevrouw Svalby en meneer Pisco hadden namelijk iets anders leuks bij Amazon gezien: Moai ijsblokjesvormpjes. Vet leuk! Alleen…ze leverden niet naar Nederland. That’s a bummer, dude…

Dat betekent natuurlijk niet dat je het meteen moet opgeven, want er zijn meer wegen die naar Rome leiden. In mijn tomeloze enthousiasme ben ik meteen gaan zoeken naar andere online winkeltjes die hetzelfde spul verkochten. Na een paar sites te hebben gevonden die ook niet leverden, kwam ik er uiteindelijk toch eentje tegen die dat wel deed: Baron Bob. Na het doorrekenen van de verzendkosten besloten Svalby, Pisco en ondergetekende dat we het gewoon gingen doen. Hup, ieder twee bakjes besteld. En tot mijn grote verbazing kwamen ze gisteren al binnen. Da’s nog eens vlot.

Ik vind ze schattig, maar praktisch en echt nuttig zijn ze natuurlijk niet. Het is leuk dat er iets met een leuk vormpje in je drankje rond drijft, maar je ziet ze natuurlijk alleen bij een behoorlijk heldere cocktail. En dat geldt niet voor veruit de meeste tiki-cocktails.  Op de foto hiernaast  zie je een Fog Cutter, die nog enigszins doorzichtig genoemd kan worden, maar zelfs daar is het nauwelijks te zien. Maar ze kunnen natuurlijk ook gewoon in een mojito, gezellig samen met de blaadjes munt…

Een ander idee is natuurlijk om ze van een kleurtje te voorzien. Is er niet gewoon spul te krijgen om je drinken (of eten) een leuk kleurtje te geven, maar dat de smaak verder niet beïnvloedt? Waar haal je zoiets? Wie helpt me even?

De daiquiri, beter laat ontdekt dan nooit

Het is eigenlijk te belachelijk voor woorden en een beetje vreemd ook, maar op Cuba heb ik pas mijn eerste daiquiri genuttigd. Ik sloof me af en toe behoorlijk uit voor tikidrankjes met meer dan 10 ingrediënten, maar het in elkaar zetten van iets basaals als een daiquiri had ik gewoon nog nooit gedaan. Waarom? Eigenlijk geen idee, misschien dat ik dacht dat het niet zo bijzonder zou zijn. Raar, want het is niet voor niks zo’n enorm populaire cocktail.

Nu heb ik ze daar in het thuisland van deze cocktail natuurlijk op vele verschillende manieren gedronken, de één duidelijk beter dan de ander. Maar ik kwam er in ieder geval achter dat die dingen best heel lekker kunnen zijn. Dat vroeg natuurlijk om verdere verkenning na thuiskomst. En dat heb ik gedaan. Ik ben eerst maar eens begonnen met een basisrecept (uit Robert Hess’ The Essential Bartender’s Guide deze keer). Heerlijk.

• 2 oz witte rum (Havana Club)
• 0,75 oz suikersiroop
• 0,5 oz vers limoensap

Schudden en strainen in een cocktailglas.

Daarna was het natuurlijk tijd om variaties uit te gaan proberen. Ik ben daar nog lang niet klaar mee, want er zijn er erg veel. Alle cocktailgidsen bevatten er wel een paar, en er zullen er ook talloze op internet circuleren. Ik heb er inmiddels een aantal geprobeerd, met name uit de boekjes van Jeff Berry.

Een aantal korte observaties:

Royal Daiquiri (Intoxica)
Zeker niet onaardig, maar de toevoeging van parfait amour maakt het er voor mijn gevoel nou niet bijster lekkerder van. Hoogstens wat rozer. Kan ook te maken hebben met het feit dat ik geen groot fan ben van parfait amour. Next!

Don’s Daiquiri (Grog Log)
Eigenlijk gewoon een reguliere daiquiri met honing in plaats van suiker. Ik vind de honing persoonlijk de smaak niet ten goede komen. Ik weet niet precies wat het is, maar het voegt bij mij niet helemaal. Het scheelt qua smaak niet veel, maar doe mij toch maar het origineel dan.

Lychee Nut Daiquiri (Grog Log)
De meest creatieve (en bewerkelijke) uit het lijstje tot dusver, door de toevoeging van hele lychees. Dat betekent dat dit dus door de blender moet, maar het is niet anders. De eerste keer ontdekte ik na afloop dat ik toch de lychees (uit blik) toch even beter schoon had moeten pulken, want er zat troep in het eindresultaat. Dat drinkt irritant. De tweede keer beter wel op gelet. Het oordeel? Mwoah. Beetje slapjes, geen hoogvlieger. Misschien als je groot lychee fan bent dat dit je ding is, maar voor mij niet helemaal. Los van het feit dat een frozen daiquiri een stuk minder prettig drinkt als je het mij vraagt.

Hemingway Daiquiri (The Essential Bartender’s Guide)
Mijn voorlopige favoriet. De toevoeging van grapefruitsap en een beetje maraschino likeur is gewoonweg briljant. De  maraschino verrijkt subtiel de smaak en de grapefruit maakt ‘m extra fris.

Gold Cup (Grog log)
Deze kende ik al langer en vind ik ook al tijden erg lekker. Dit was vaak mijn drankje om naar te grijpen als ik behoefte had aan een simpele en niet al te grote cocktail. Het is alleen zaak om niet per ongeluk uit te schieten bij het doseren van amandelextract, omdat dat dan erg snel heel erg gaat overheersen (is me wel eens overkomen). Die drie druppels zijn echt genoeg, geloof me.

Derby Daiquiri (Grog Log)
Niet doen. Jus d’orange is best lekker, maar niet in een daiquiri. Zeker niet een vol ounce op zo’n klein drankje. En waarom blenden?

Ik ben nu al benieuwd naar de inhoud van Beachbum Berry Remixed. Nog even geduld…

Oh, en ter vermaak tenslotte: echt zo verschrikkelijk slecht, hilarisch… Filmpje!

Welkom in 2010!

Ondanks dat het weer misschien vraagt om Hot Buttered Rums en andere warme versnaperingen toch eerst maar weer eens een berichtje over drank met een hoop ijs er in. (Bovendien was iemand me al voor.) Ik realiseerde me namelijk een tijdje geleden al dat er op deze site eigenlijk weinig meer wordt geschreven over drank. Wel over mensen die op verschillende plaatsen drank tot zich hebben genomen, maar niets over de dagelijkse drankperikelen. Daarom dit bericht.

Een groot gemis bij de verschillende groentewinkeliers in Alkmaar vind ik al tijden het ontbreken van stervruchten. In Amsterdam koop je ze ongeveer op iedere straathoek, maar hier kwam ik ze maar nergens tegen. Tot afgelopen zaterdag. Tot mijn grote verbazing zag ik die dingen opeens liggen bij de Sultan. Hup, meteen eentje scoren dus. Qua smaak stellen die dingen niet zo bijster veel voor, maar als garnering zijn ze subliem. Tijd voor een foto voor het blog. Nu nog een drankje.

Volgens mij heb ik tegenwoordig een nieuw favoriet weblog, te weten A Mountain of Crushed Ice. Een bijzonder leuke en gevarieerde site als je het mij vraagt met veel interessante recepten. En veel tiki. Daar ging ik hedenavond dus maar weer eens iets van proberen. De keuze is gevallen op de Polynesian Triangle. Waarom die? Leek me lekker, niet te ingewikkeld, gewoon proberen dus. En lekker is ie.

Ik moest traditioneel natuurlijk een beetje smokkelen met de ingrediënten. Dat lijkt wel traditie te worden, maat gaat me tegenwoordig ook steeds beter af. Oefening baart kunst, gok ik. De custom-made vanillesiroop had ik natuurlijk niet, en ook geen spiced rum uit New Orleans. De andere rums wel uit dezelfde familie, maar een ander merk. Nu gokte ik dat het gebruik van andere merken en gewone vanillesiroop niet zo’n bezwaar zou zijn, maar de bite van de kruiden wilde ik er wel bij hebben. In plaats van er peper of chilipoeder bij te pleuren (geeft alleen maar troep in de cocktail), heb ik alle ingrediënten eerst even laten weken met een rode peper en die daarna mee geschud. En dat heeft geholpen. Er zit een licht pittige bijsmaak aan de cocktail, maar niet te prominent. De spiced rum zelf heb ik vervangen door Appleton V/X.

En lekker is ie dus. Zoals al op de site vermeld bij de erboven genoemde Ancient Mariner, smaakt ie een beetje als het lichte en fruitiger broertje van de Mai Tai. Maar dan met een subtiel pittig tintje dat ‘m helemaal af maakt. Best verkwikkend. Helemaal niet verkeerd dus.

Zo zag ie er bij mij uit:

• ¾ oz vers limoensap
• 0,5 oz grapefruitsap
• 0,5 oz  vanillesiroop
• 1 dash Fee’s Whiskey Barrel-aged bitters
• 1 oz El Dorado 12 Yr
• 1 oz Rhum J.M
• 0,5 oz Appleton V/X
• 1 rode peper

Schudden en strainen in een glas gevuld met crushed ice.