A blast from the past…

From the past indeed, want het is alweer even geleden dat we sipping rummetjes hebben getest in huize Strandkammer. Het was in mijn herinnering een vrij drukke periode waarin het lastig was om iedereen bij elkaar te krijgen. Zo kwam het dat we vrijdag 18 juli met een select gezelschap ons tegoed hebben gedaan aan 7 rums uit de buitencategorie. Het gezelschap bestond uit vaste tiki timers zoals gastheer Strandkammer, familie Ananas en bovengetekende aangevuld met rumliefhebbers Camolotov en Ton.

Lees verder…

And now for something completely different…

Voor zover dat nog niet is opgevallen, ben ik de laatste tijd weer eens wat meer aan het experimenteren met drankjes die ik nog niet ken. Vaak kies ik dan wel recepten uit waarvan ik gok dat ik het wel lekker ga vinden, omdat ik de ingrediënten inmiddels wel goed genoeg ken en vaak de combinatie ervan ook. Maar soms is het leuk om jezelf te verrassen met iets waarvan je zelf totaal geen idee heb of je het lekker gaat vinden.

Zo vaak ik bij het struinen langs verschillende blogs de Suissesse tegen. Prachtig plaatje, maar wat een ingrediënten. Twee volle ounces anijsdrank, waar ik meestal maximaal die 1/8 ounce in drankjes stop. Crème de menthe, nog zo’n gek ingrediënt. De lillet heb ik pas recent in huis (na een Vesper Martini James Bond pre-party) en is op zich helemaal mijn smaak niet. Dit kon toch haast niet lekker zijn, of althans in het geheel niet aan mij besteed? Toch wilde ik het gewoon eens proberen. Een flesje crème de menthe van DeKuyper bleef onder een tientje qua kosten, dus dat was op te brengen. Ik heb nog steeds geen absint in huis, maar vond dat ik best mocht vervangen door Pernod om een goeie indruk te krijgen.

Dus, flesje groene drank gehaald om de hoek en het bewuste drankje in elkaar geschud. En wat schetste mijn verbazing? Ik vond het gewoon lekker. Echt lekker. Ik had dit berichtje natuurlijk meteen moeten tikken om de smaak nog goed te kunnen beschrijven, maar dat ben ik vergeten helaas. Het is (uiteraard) de anijssmaak die de boventoon voert, maar met de andere ingrediënten samen viel het allemaal wonderwel op z’n plaats. Het zou zomaar kunnen dat ik dit nog eens ga maken.

Terwijl ik dit tik drink ik iets anders waar ik het pepermuntspul in kon gebruiken. Een Grasshopper (1 oz crème de menthe, 1 oz white crème de cacao, 1 oz room)….smaakt als een vloeibare After Eight mint. Alleen voor de liefhebber.

Salut!

Gisteren bij Harry’s Bar in de Spuistraat…

Limonade maak je zelf

Een paar maanden terug was er paniek bij enkele mensen thuis: de grenadine dreigde op te gaan! Geen slings meer, geen 1934 zombies. Stress! De vorige leverancier van het spul van Monin leverde niet meer. Er moest een nieuwe importeur gezocht worden. Je zou verwachten dat vooral de exotische rumsoorten een probleem zijn, maar ook limonadesiroop kan een probleem opleveren blijkbaar. Ik heb begrepen dat het uiteindelijk wel gelukt is.

Maar wat nou als het echt op is, en je zou moeten terugvallen op grenadine zonder echt granaatappelsap? Dat nepspul. Is zelf maken een alternatief? En is het misschien sowieso gewoon lekkerder als je zelf het pure spul maakt? Hoeveel vruchten moet je eigenlijk uitpersen voor een beetje werkbare hoeveelheid sap? Ik besloot de proef gewoon eens op de som te nemen.
Lees verder…

Stormy weather…

Het is weer herfst. Bijna weer tijd om de skull mugs uit de kast te halen voor een lekkere Hot Buttered Rum. Ik ben normaal al fan van de wat kruidige cocktails maar als het buiten kutweer is wordt dat nog extra aangewakkerd. Dus toen ik vanmorgen deze post over de ‘Harvest Punch’ las op het blog van Kaiser Penguin was mijn interesse gelijk gewekt. Maar 1 ingredient vond ik toch wel wat vreemd. Apfelkorn. Apfelkorn?! Dat spul heb ik sinds mijn tienerjaren niet meer aangeraakt. De Kaiser spreekt er over alsof het een exotisch likeur is, iets speciaals, terwijl ik toch vooral die zoete meuk in mijn hoofd heb. Maargoed, de rest van de ingredienten spraken me zeer aan. Dus er zat niets anders op om naar de slijter te gaan en een fles Apfelkorn te scoren. Hiervoor kon ik voor de verandering gewoon eens bij de Gall & Gall terecht. Hier kom ik eigenlijk bijna nooit vanwege hun zeer teleurstellende rumselectie, maar Apfelkorn zouden ze vast hebben. Ik moet zeggen dat ik me toch een beetje vreemd voelde dat ik met die fles bij de kassa stond. Ik had haast de neiging om iets te zeggen als: “m’n neefje komt vanmiddag langs”. Gek was dat eigenlijk…

Lees verder…

Overstag

Ruim een jaar geleden verschenen de eerste Tikimugs bij de liefhebbers in Alkmaar. Ik vond het maar helemaal niets. Kitsch! Meuk! Alhoewel ik al wel groot liefhebber was van de tikistijl, gingen die mokken er echt niet in. En kijk nu. Een jaar later staan er ook hier maar liefst 19 mokken om de fijnste cocktails in te serveren. Helemaal geweldig! Helemaal overstag!

Na 9 maanden…

Oh ja, nieuwe mok!

Ik had net het vorige bericht geplaatst toen me te binnen schoot dat ik ook nog een nieuwe tiki mok had die ik even op de foto wilde zetten. Dat had ik al een keer eerder gedaan, maar ergens is die foto verdwenen (volgens mij gewist wegens te lelijk). Rick had ‘m voor me meegenomen bij Independent Outlet in Amsterdam. Het is een nieuw model van Tiki Farm, de Mauna Loa Tribute Mug (met een leuke oranje dodo op de achterkant).

Een bijkomstigheid van het fotograferen van dit soort mokken is dat het eigenlijk geen donder uit maakt wat je er in stopt, je ziet er toch weinig van. Tenzij ie echt helemaal vol zit natuurlijk en dat zit deze net niet. Er zit een Luau Grog in (uit Sippin’ Safari).

Ik vind het een erg stoere mok, ook omdat ie echt rondom vol details zit en niet alleen voorop. Een mooie aanvulling op de collectie.

Weer raak!

Jawel, een dag later, wederom iets lekkers gevonden. Ik had van de laatste Tiki Time nog een rode grapefruit liggen. Die moest ook op voordat ie begon te schimmelen. En aangezien er best veel sap uit zo’n vrucht komt, zocht ik een cocktail waar een significante hoeveelheid grapefruitsap in moest. En ik vond deze op Trader Tiki’s Booze Blog, de Yellow Carvel. Het recept viel helemaal op z’n plek omdat ik nodig eens iets moest gaan doen met die fles Drambuie die al een tijd onaangeroerd in de kast stond.

Op zich vind ik grapefruitsap snel te wrang, maar zoals in bovenstaand blog te lezen wordt dat helemaal geneutraliseerd door de overige ingrediënten. Een vol ounce suikersiroop maakt ‘m behoorlijk zoet, maar dat kan ik best hebben af en toe.

Afgelopen Lowlands viel op het podium te zien dat Johnny Rotten groot liefhebber van Drambuie was. Misschien ben ik het nu ook wel, althans in deze samenstelling. Dit goedje gaat in ieder geval soepeltjes naar binnen.

• 1½ oz vers grapefruitsap
• 1½ oz Drambuie
• 1 oz suikersiroop
• 2 dashes Angostura Bitters
• snufje zout

Schudden met crushed ice (ik deed ongeveer 10 oz ), uitgieten in een longdrinkglas, opvullen met bubbeltjeswater, garneren met een stuk grapefruitschil.

PS. Het viltje is nog een souvenirtje van de kerstborrel van KindaMuzik van een paar jaar terug, in het gebouw van het NPI aan de Prins Hendrikkade te A’dam. Ik vond de kleur goed passen bij het drankje…

Nee, dat is geen witbiertje..

Gisteren had ik na het koken nog een gehalveerde citroen over omdat ik voor mijn salade niet alles nodig had. Wat doe je dan met de rest? Inderdaad…gebruiken in een cocktail. Maar welke?

Ik doe het niet consequent maar slechts af en toe: het rondstruinen op allerlei cocktailblogs op zoek naar ideetjes. Eentje welke ik dan vaak bezoek (zie ook vorige post) is Oh Gosh! Daar kwam ik ook deze Silver Lining tegen. Leek me lekker. Dus eens even kijken wat ik in huis heb: geen rye whiskey in ieder geval. En geen Spa Rood of andere smaakvrije bubbels. M’n ervaring met het vervangen door bourbon leverde naar mijn smaak de laatste paar keer nou niet de meest geweldige drankjes op, dus ik wilde iets anders proberen. Gewoon maar eens een fijne Schotse whisky uit de kast getrokken. Spa Rood vervangen door Spa Citroen (zit tenminste ook nog echt smaak aan) en gaan!

• 1½ oz Glen Grant Pure Malt
• ¾ oz Licor 43
• ¾ oz vers citroensap
• 1 heel eiwit

Schudden met ijs tot je hand er af vriest, strainen in een met ijs gevuld longdrinkglas en opvullen met Spa Citroen.

En de smaak? Tja, eigenlijk heb ik niets toe te voegen aan wat er ook op bovengenoemd blog staat. Ik kan het er alleen maar mee eens zijn. Gewoon een keer proberen, zou ik zeggen.

Souvenir bedankpost #3

Op de heuglijke dag van de komst van de nieuwe Mini Tiki Joost (nogmaals gefeliciteerd, Rick en Sas!) ook nog even dit korte bericht. Een bedankje voor het Cubaanse souvenirtje dat mij op de afgelopen Tiki Time is overhandigd, een fijn old-fashioned Havana Club glas. Slecht verkrijgbaar in Nederland, maar in Cuba ging dat makkelijker.

Het drankje dat er in zit is een Dizzy Sour. Wel okee, maar niet heel bijzonder. Maar de foto was goed genoeg voor het tonen van het glas.

Pipster, Manon: dank jullie wel!

Tiki Time – De Halloween editie

Wegens verplichtingen in Parijs rondom een optredentje van Tom Waits aldaar uitspattingen in het Bolletjescafé te Warmenhuizen, had er zowaar een Tiki Time plaatsgevonden zonder mijn aanwezigheid. Schande! Gelukkig kon ik er afgelopen zaterdag wel weer bij zijn, tot groot plezier van alle overige aanwezigen. Ik heb 5 minuten geleden, tijdens het drinken van een overheerlijke Nui Nui in mijn zojuist door Tiki Riki langsgebrachte Mauna Loa Tribute Mug, besloten dat ik ook gewoon maar even een verhaaltje ga tikken over hoe ik afgelopen zaterdag heb ervaren. In het bijzonder natuurlijk de drank, want daar gaat deze site tenslotte uiteindelijk over.

Lees verder…