Wat?!? Geen Tiki bier?

In 2007 stond het op de kaart: Tiki bier. Reden genoeg om naar het 6e Nederlands Speciaalbier Festival in ‘s Hertogenbosch af te reizen dus. Een andere reden was dat vrienden van Pipster en de familie Ananas een stand hadden met hun eigen brouwerij, de Muifelbrouwerij (die ook speciaal voor de trouwerij van Pipa en Ciel vorig jaar een bier hadden gebrouwen; een lekkere herinner ik me nog). Er bleek dit jaar alleen geen Tiki bier te zijn, maar toch een verslag op tikitime.nl. Gewoon omdat het kan. Eigenlijk zou het verslag van de hand van Ciel komen, maar ik was vergeten er honderd bier op te zetten…

Het festival vond plaats op de Grote Markt, heerlijk in de open lucht. Het was niet heel warm, maar bij vlagen wel lekker zonnig. Wat mij betreft een prima weertje om lekkere biertjes te proeven. Ik vond de hele dag de sfeer erg gemoedelijk, en het hele uitje als geheel gewoon voor herhaling vatbaar. Er waren iets van 30 brouwerijen vertegenwoordigd, dus we hebben bij lange na de meeste niet kunnen proberen. Volgend jaar weer. En nu de bieren…

Ronde 1: Muifelbrouwerij (Berghem)
Het lag voor de hand om hier het eerste biertje te nemen. Even gedag zeggen en ons vervolgens te oriënteren op wat er zoal allemaal op de kaart stond vandaag. Pipster, Pipa en ikzelf begonnen met de tripel, Ciel met de blondine. Behalve dat we het idee hadden dat er wellicht iets te weinig koolzuur uit de tap kwam, mocht deze eerste ronde iedereen zeker smaken. De kop was er af.

Ronde 2: Emelisse brouwerij (Kamperland)
Martin adviseerde ons om de Imperial Russian Stout te gaan proberen. Kan nooit kwaad, vroeg op de middag beginnen met een biertje met 11% alcohol. Gewoon alle 4 eentje genomen. De naam gaf het al aan, een stout, dus dat associeer je meteen maar met Guinness voor het gemak. Alleen was deze een stuk heftiger. Ik vond het ook naar chocola smaken, maar dat kan ook aan mij liggen. Onze eenvoudige eindconclusie: Guinness On Steroids.

Ronde 3: Emelisse brouwerij (Kamperland)
Lekker hoor, beginnen met tripel en daarna een bier van 11%, maar misschien niet zo verstandig. Even gas terug dus en iets lichters uitgezocht. Dezelfde brouwerij had ook een pils, en wel een ‘ongefilterde pils.’ We waren benieuwd. Hier waren de meningen erg verdeeld over: de één vond het echt helemaal niets (Ciel), de ander kon het redelijk waarderen. Het leek ook wel een biertje dat naarmate het glas leger raakte anders ging smaken. Maar niemand was echt razend enthousiast.

Ronde 4: Muifelbrouwerij (Berghem)
Even terug naar de thuisbasis voor een tweede ronde. Pipa en ikzelf gingen nu voor de Muifel USA (een Indian Pale Ale), Pipster voor de Zuster Agatha (een quadrupel) en Ciel voor een ander (nog een blonde?). Deze hoppige IPA was zeker aan Pipa besteed, maar minder aan mij. Toen ik even een slokje van Pipster’s bier nam had ik wel direct door dat ik daar later nog een keer voor wilde terugkomen. Jummie.

Ronde 5: Koekoeksbrouwerij (Lelystad)
Inmiddels hadden we redelijk wat gebladerd in het programmaboekje en besloten dat de Koekkoek Weizen (een ‘witbier duitse stijl’) precies was waar we nu trek in hadden. Allemaal dezelfde besteld dus. En het was een sehr grundliches Weißbier. Ik vond het echt een echt bijzonder lekker witbiertje, vol van smaak. Zo Duits!

Ronde 6: Stadsbrouwerij van Kollenburg (‘s Hertogenbosch)
We gingen weer variëren. Pipa en Pipster gingen voor de tripel (‘t Kolleke Triple), Ciel voor het fruitbier (‘t Kolleke Rosé) en ik voor nog een witbier (‘t Kolleke Jonge Jan). Die van Ciel werd direct na de eerste slok door iedereen bestempeld als nu al het meest ranzige biertje van de dag. Het is al sowieso niet mijn smaak, maar ook de dame in het gezelschap kreeg ‘m niet weg. De tripel was ‘inwisselbaar, want het smaakt naar niets’ en het witbiertje was nauwelijks een witbiertje te noemen. Dikke FAIL voor deze brouwerij wat ons betreft. Snel door naar de volgende.

Ronde 7: Huisbrouwerij Klein Duimpje (Hillegom)
Deze ronde namen we weer alle vier dezelfde: een tripel, de Blauwe Tram. Bij de eerste slok was ie al okee, maar bij de tweede slok viel het kwartje pas echt. Wat een lekker biertje! Ciel en ik konden ‘m het meest waarderen, maar ook Pipa en Pipster vonden ‘m lekker. Hij deed me zelfs denken aan La Chouffe. En dat zeg ik niet zo snel. Mijn favoriete biertje van de dag.

Ronde 8: Brouwerij ‘t Koelschip (Almere)
Deze brouwerij had het sterkste bier van het menu, met een alcoholpercentage van maar liefst 13%. En de omschrijving vermeldde ananas, dus was ie het meest tiki van alle aanwezige bieren. Moest dus ook geprobeerd worden. We stonden al in de rij en toen bleek ie op te zijn. Dus maar een andere selectie van de kaart genomen. Twee maal een blonde (Koelschip Blond),  één maal Hopfazupfa bier, en één Voorjaarsstorm (beetje bokbierig). Die met die belachelijke naam mocht blijven, maar die andere twee waren niet bijster bijzonder verder.

Ronde 9: Brouwerij De Leckere (De Meern)
Hier wilden we de tripel (Razende Swaen) gaan proberen, maar die bleek ook al op.  Dus twee andere hier gehaald; de Willibrord (amber) en de Gulden Craen (donker). Pipa haalde bij de buren van de Emelisse brouwerij hun dubbele IPA, met extra hop. Zijn conclusie: puikheid! Onze conclusie: de Willibrord was best lekker, de Gulden Craen wat minder.

Ronde 10 en 11: Muifelbrouwerij (Berghem)
Eigenlijk waren we wel ongeveer klaar en was het ook bijna afgelopen. Om de cirkel rond te maken eindigden we waar we begonnen waren. Ik kon nu die hele Zuster Agatha drinken (jummie!) en de rest had ook de kans om zijn of haar favoriet nog een keer te nemen. Nog even een bittergarnituurtje erbij, en zo was het festival alweer voorbij.

Mijn persoonlijke top 3:
1. De Blauwe Tram (Huisbrouwerij Klein Duimpje)
2. Zuster Agatha (Muifelbrouwerij)
3. Koekkoek Weizen (Koekoeksbrouwerij)